Zawartość
- Jak powstał Here Design?
- Jak ewoluowało studio?
- Jak zorganizowałeś agencję?
- Czy starałeś się pozostać praktycznym?
- Jak zachowałeś się interdyscyplinarny?
- Jak wybierasz, kto pracuje nad projektem?
- Czy współpracujesz z zewnętrznymi współpracownikami?
- Jak przyciągasz i zatrzymujesz odpowiedni talent?
Projektowanie produktów, projektowanie opakowań, branding i wydawanie książek to dobrze ugruntowane dyscypliny, w których działa mnóstwo wyspecjalizowanych agencji zajmujących się jednym tematem. Tak więc dla stosunkowo małego studia osiągnięcie doskonałości we wszystkich naraz jest imponujące, ale Here Design sobie z tym poradziło.
Agencja East London Here jest również godna uwagi w zdominowanej przez mężczyzn dziedzinie dyrektorów kreatywnych, ponieważ dwie z jej trzech współzałożycielek to kobiety. Kierując się wspólną pasją do kreatywności we wszystkich jej formach, Caz Hildebrand, Kate Marlow i Mark Paton nadal kierują się w projektowaniu multidyscyplinarnym. Poprosiliśmy Patona i Marlowa, aby powiedzieli nam więcej ...
Jak powstał Here Design?
Mark Paton: Nie mieliśmy pisemnego etosu ani precyzyjnej definicji tego, co robić. Po prostu podzielaliśmy się szerokim zainteresowaniem jedzeniem i piciem oraz dzieleniem się wiedzą. Caz chciał projektować meble; Kate interesowała się tekstyliami; Robiłem inne rzeczy. Początkowo chodziło o współdzielenie infrastruktury. Mieliśmy wspólnego księgowego i chcieliśmy stworzyć miłe, kreatywne środowisko do pracy. To było naprawdę nieustrukturyzowane.
Kate Marlow: To było 12 lat temu. Zostawiliśmy odpowiednie miejsca pracy: Mark i ja zajmowaliśmy się brandingiem; Caz w wydawnictwie, w projektowaniu książek. Chcieliśmy pracować razem w małym środowisku, projektując dla marek, w które wierzyliśmy.
Jak mówi Mark, nie było żadnego głównego planu, żadnego wielkiego pomysłu. Dobrze się dogadywaliśmy i mieliśmy wspólny etos dotyczący tego, jakie są dobre pomysły i jak je wyrazić.
Jak ewoluowało studio?
POSEŁ: Było super-organiczne i wymagało ogromnej nauki: musieliśmy nauczyć się wszystkich decyzji, które powinniśmy byli podjąć na początku. Na początku zdecydowaliśmy się na rebranding sklepu z żywnością ekologiczną i, co zaskakujące, wygraliśmy. To nagle dało nam zbiór prac, nad którymi razem pracowaliśmy, co skrystalizowało charakter studia i sposób, w jaki mogliśmy dzielić się naszym doświadczeniem.
KM: W miarę upływu czasu mieliśmy więcej miejsc pracy, niż mogliśmy sobie poradzić z zaledwie trzema z nas. Więc powoli zatrudnialiśmy ludzi do pomocy i to bardzo, bardzo powoli się rozwijało. Przez bardzo długi czas zajmowaliśmy się własnym zarządzaniem projektami, finansami, wszystkim. My też byliśmy recepcjonistkami, dowiedzieliśmy się, czego możemy, a czego nie potrafimy. Na szczęście mamy teraz ekspertów w takich dziedzinach jak finanse i szefa studia. Wykonują znacznie lepszą robotę niż my.
Jak zorganizowałeś agencję?
POSEŁ: W tym roku zatrudniliśmy w studiu nowy poziom projektantów: projektantów. Obecnie mamy cztery, każdy z portfelem klientów.
Trochę staraliśmy się stworzyć strukturę bez zbytniej hierarchii. Nie kupujemy niektórych stanowisk. Dla nas ważne było stworzenie własnej definicji. T
Projektanci będą w większym stopniu kierować niektórymi projektami, podczas gdy partnerzy skupią się na rozwoju biznesu, myśleniu o nowych sektorach, a także mniejszych projektach. Może się to wydawać nieco sprzeczne z intuicją, ale nadal chcemy projektować, więc z przyjemnością podejmujemy prace spekulacyjne, które byłyby obciążeniem dla studia.
Czy starałeś się pozostać praktycznym?
KM: Nie, w rzeczywistości prawdopodobnie staraliśmy się oderwać ręce. Musimy nauczyć się tego robić więcej, aby inni projektanci mogli piąć się w górę.
Jesteśmy pasjonatami wszystkich naszych projektów, a jako partnerzy kierujemy zespołami i naprawdę współpracujemy z projektantami i starszymi projektantami, aż do juniorów.
Jak zachowałeś się interdyscyplinarny?
POSEŁ: Rozmawialiśmy o tym, czy musimy się specjalizować, ale myślę, że część tego, co sprawia, że Here jest interesująca, jest to, że pracujemy nad tak różnymi tematami. Bardzo pragmatycznie wierzymy, że jeśli projektant pracuje nad książką, paczką, tożsamością i aplikacją cyfrową, stanie się lepszym projektantem.
Jak wybierasz, kto pracuje nad projektem?
KM: Czasami jeden z nas jest naprawdę dobry dla klienta. Może to być oparte na osobowości lub wcześniejszym doświadczeniu - lub może być tak, że jeden z nas nie ma dużego doświadczenia w tej dziedzinie i to jest dla nas ekscytujące. Mogli wymyślić rzeczy, o których niekoniecznie byś pomyślał, ponieważ nie znają tak dobrze tego gatunku.
Czy współpracujesz z zewnętrznymi współpracownikami?
POSEŁ: Dużo robi się we własnym zakresie. Na studiach nie można było kogoś zlecić: trzeba było wyjąć farby i to zrobić. Zalecamy, aby faceci spróbowali, ale są przypadki, w których to nas przerasta, więc zlecamy. Ale na przykład lwia część ilustracji jest wykonywana wewnętrznie.
To po części wybór kulturowy: fajnie jest, gdy ludzie robią ślady i tworzą obrazy. To zapewnia bogatsze wrażenia.
Jak przyciągasz i zatrzymujesz odpowiedni talent?
POSEŁ: Od chwili, gdy zaczęliśmy pracę w kuchni Caza, zdawaliśmy sobie sprawę, jak ważne są chwile, które nie zostały zaprojektowane. Wspólne robienie obiadu było doświadczeniem budowania więzi, co brzmi trochę tandetnie, ale było ważne.
Pochodziliśmy z dość uporządkowanych środowisk i chcieliśmy, aby było bardziej przytulnie i swobodnie. Kiedy mieliśmy szczęście zaprojektować tę przestrzeń, pierwszą rzeczą, którą stworzyliśmy, była kreatywna kuchnia. W piątek wszyscy starają się zjeść razem obiad, a różne osoby gotują.
Siłą studia są ludzie, którzy się w nim znajdują. To nie my jako partnerzy - niekoniecznie jesteśmy uosobieniem firmy. Po prostu staramy się stworzyć sposób pracy, z którego każdy będzie mógł skorzystać.
Rozpoznawanie ludzi i pozwalanie im rozkwitać - prawie autonomicznie - to kolejna rzecz, która dzieje się tutaj, a być może nie gdzie indziej. Młodszy projektant może przyjść, otrzymać projekt na żywo i go zobaczyć. My również oceniamy sprawy w sposób demokratyczny, więc każdy może zabrać głos. Myślę, że ta otwartość i fakt, że możliwości są dość widoczne i dość szybkie, sprawiają, że ludzie się trzymają. Wiele osób jest tu od dawna - mamy dużo szczęścia.
Ten artykuł ukazał się pierwotnie w numerze 277 z Magazyn Computer Arts, najlepiej sprzedający się magazyn o designie na świecie. Kup nr 277 lub Subskrybuj do Computer Arts.
