Listopad 2009 r., A konkurencja zbliża się do tytułu „największego wykonawcy świata sztuki” w BBC Two’s School of Saatchi. Mogę powiedzieć z ręką na sercu, że poważnie rozważałem umieszczenie buta w telewizji - a to dość drogi telewizor.
Gdyby ktokolwiek był świadkiem tej klęski, jestem pewien, że również podzieliłby mój szok i wściekłość z powodu absolutnej, całkowitej bzdury produkowanej przez kandydatów na patronat Saatchi, a co gorsza, były niektóre z fantastycznych łez wsparcie tego. Ten konkretny epizod skupiał się na umiejętnościach rysowania życia młodych, którzy mają nadzieję, lub ich całkowitym braku oraz ich niesamowitej arogancji w obliczu wspomnianej niezdolności. Jeszcze bardziej przerażające było dla mnie odkrycie, że rysunku życia nie uczy się już nawet w szkołach artystycznych.
Miejmy nadzieję, że ta ohydna sytuacja została już naprawiona, ponieważ dla mnie czerpanie z życia (lub, co bardziej imponujące - umiejętność dokładnego narysowania ludzkiej postaci bez modelu) jest najtrudniejszą technicznie czynnością, w której artysta wizualny może zaangażować siebie.
Mogę być w tyle, jeśli chodzi o `` sztukę wysoką '', z pewnością w odniesieniu do sztuki konceptualnej, ale wiem, że jeśli chodzi o projektowanie, podstawowy poziom tradycyjnych umiejętności rysowania jest nadal podstawową umiejętnością, która niestety jest stają się coraz rzadsze. W procesie projektowania ważna jest umiejętność przekazywania pomysłów, badania problemów, ilustrowania możliwych rozwiązań i zrozumienia formy. Rysowanie uczy, jak widzieć i rozumieć, jak rzeczy do siebie pasują. Jest natychmiastowy, satysfakcjonujący i - jeśli odpowiednio się nim zajmie - trwały.
Miałem szczęście zobaczyć wystawę Leonarda da Vinci w National Gallery w Londynie na początku tego roku, a przebywanie tak blisko tych bezcennych dzieł sztuki było bardzo wzruszającym przeżyciem. Najbardziej imponujące było dla mnie to, że jestem tak blisko wielu obrazów stworzonych przez tego wielkiego człowieka tak wiele lat temu. Witalność, która wyskakuje ze strony, budzi podziw, podobnie jak dynamizm jego procesów myślowych. Każde badanie jest wystarczająco dokładne i szczegółowe, aby ozdobić współczesny podręcznik, ale posiadanie bezcennego rysunku życia, dzielenie strony ze szkicownikiem z miniaturowym szkicem architektury lub projektem jakiejś formy machiny wojennej, jest tym, co całkowicie mnie zaskoczyło. Zawsze zdawałem sobie sprawę z tych rysunków, ale bycie tak blisko ilustracji umysłu mężczyzny w pracy sprawiało, że czułem się zarówno podekscytowany, jak i pokorny.
Zaproszenie do przedstawienia tej opinii skłoniło mnie do zastanowienia się, w co wybrałby wielki człowiek, jeśli chodzi o projektowanie i kreatywność, gdyby ćwiczył w dzisiejszych czasach… Czy byłby to komputer Mac czy PC? Jaki system operacyjny? Wyobrażam sobie, że musiałby używać jakiegoś tabletu graficznego, a biorąc pod uwagę, że bez wątpienia cieszyłby się patronatem najwyższej władzy w kraju, z całą pewnością używałby największego, najbardziej wyszukanego jeden na rynku, ale co z oprogramowaniem? Założę się, że od razu sięgnąłby po podręcznik Pythona i kazał swoim podwładnym wykonać brudną robotę wizualizacji.
A co z wielkim rywalem wielkiego człowieka, Michałem Aniołem? Jestem prawie pewien, że byłby czarodziejem z Z-Brushem. A Caravaggio zdziałałby cuda w fizycznym rendererze. Lilie wodne Moneta krzyczą do mnie z Corel Painter, ale „Guernica” Picassa nie byłaby nawet w połowie tak imponująca w rozdzielczości 1920 x 1080. Szekspir bez wątpienia pokochałby Final Draft, a Dragon Dictate niezmiernie przyspieszyłby jego twórczość. Czajkowski i Logic Pro? Ciekawe, co Saul Bass zrobiłby z Nuke?
Wiem, że jestem trochę „staromodny”; smidgen długo w zębie (rozkoszuję się tym). I doskonale zdaję sobie sprawę, że coraz bardziej zdumiewające dzieła sztuki są wspomagane, jeśli nie całkowicie tworzone, dzięki technologii. Widzę, że moi koledzy robią to na co dzień. Po prostu będąc całkiem kiepskim rysownikiem, bardzo wysoko cenię te umiejętności i chciałbym zobaczyć, jak zatrudnionych jest jeszcze kilka szkicowników. (I nie - nie jestem sponsorowany przez Daler-Rowney.)
Może ja tu chłostę martwego konia? Może technologia cyfrowa wygra ze względów ekologicznych? Ale dla mnie natychmiastowość otwarcia szkicownika i próby zrobienia kreatywnego znaku jest kusząca. Trzymanie go w dłoni, dotykanie, wąchanie, obracanie strony zgodnie z wymaganiami, aby utworzyć płynną krzywą, zawsze będzie lepsze niż opcja cyfrowa (o ile dostępny jest papier). Poświęć trochę czasu z dala od swoich komputerów, aby powąchać róże, ludzie. Może nawet kilka szkiców? Na papierze!
